از دیرباز درک معانی باطنی قرآن در کنار معانی ظاهری و به تعبیری گرایش به تأویل همراه تفسیر، در کانون توجه اندیشمندان این حوزه قرار داشته است. در این میدان فیض کاشانی با اندوخته‌های فلسفی ـ عرفانی از یک سو و بهره‌های قرآنی ـ حدیثی از سوی دیگر، تفسیر روایی خود را بر اساس تأویل باطنی آیات سامان داده است. وی تأویل را فراتر از مدلول لفظ و به مثابه معانی حقیقی و روح و باطن الفاظ می‌داند. تأویلات فیض از ابعادی چون: مفهوم و حقیقت تأویل، گونه‌های آن و مبانی وی در تأویل آیات، مورد توجه است. در این میان, شناخت حقیقت تأویل و تأویل آیات قرآن در شأن اهل‌بیت (علیهم السلام) نیازمند نقد و بررسی افزون‌تر است. زیرا برخی با نقد این گونه نگرش, چنین برداشت‌هایی را دور از ذهن و غیرمنطبق با سیاق و شأن نزول آیات دانسته‌اند. تبیین و ارزیابی تأویلات فیض مستلزم بررسی نگرش وی به رمز و راز تأویل و مبانی او در این زمینه است.
لسانی, محمد علی, & آرانی, رحمت الله عبداالله زاده. (1387). نقد و بررسی مبانی فیض کاشانی در تأویل آیات قرآن. مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 40(4), -.
MLA
محمد علی لسانی; رحمت الله عبداالله زاده آرانی. "نقد و بررسی مبانی فیض کاشانی در تأویل آیات قرآن", مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 40, 4, 1387, -.
HARVARD
لسانی, محمد علی, آرانی, رحمت الله عبداالله زاده. (1387). 'نقد و بررسی مبانی فیض کاشانی در تأویل آیات قرآن', مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 40(4), pp. -.
VANCOUVER
لسانی, محمد علی, آرانی, رحمت الله عبداالله زاده. نقد و بررسی مبانی فیض کاشانی در تأویل آیات قرآن. مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 1387; 40(4): -.
', './data/jmb/coversheet/cover_fa.jpg'))