مشهور فقهای فریقین "رؤیت هلال" را تنها راه ثبوت "حلول ماه قمری" دانسته و تمام احکام بر حلول ماه را به رؤیت مشروط مترتب کرده‌اند. فقط
در صورتی که رؤیت هلال به دلیل مانع خارجی امکان‌پذیر نباشد می‌توان
به راههای دیگری مانند گذشت سی روز از اول شعبان متوسل شد. این
مقاله این نظریه مشهور را مورد بررسی قرار داده و نتیجه گرفته است که موضوع احکام مترتب بر حلول ماه، علم به "تشکیل هلال ماه" و رؤیت هلال یکی از راههای حصول علم به تحقق هلال است. مطابق این نظریه, حلول
ماه نو برای همه مناطق کره زمین که در یک نیم‌کره قرار دارند در یک زمان حاصل می‌شود
', './data/jmb/coversheet/cover_fa.jpg'))