ابتدایی ترین نگاه به آیة لا یمسّه الا المطهرون چنین می نماید که منطوق آیه در بیان حکم حرمت تماس بدون طهارت با نوشتار قرآن باشد. تأمل در اندیشه و سخنان کسانی که قائل به این حرمتند، نشان می دهد که مطالعة آنها حصر توجه به ظاهر آیه است، در حالی که تأمل در مفهوم و محتوای این آیه با توجه به آیات پیش و پس آن و ژرف اندیشی در معانی واژگان مورد نظر، مفهومی را فراتر از آنچه فقیهان یاد کرده اند فراوری پژوهشگر می نهد. کوشش ما در این مقاله بر این است که پیش از هر چیز، واژة قرآن و مدلول واقعی آن را در عصر نزول وحی تبیین نمائیم، سپس به نکاتی دربارة مرجع ضمیر «لایمسه» و واژة «مطهرون» و اراده ای که از کاربرد تعبیر منفی «لایمسه» شده است، اشاره نماییم.
اسماعیلی, محمد رضا حاجی. (1383). گسترة معنایی آیة لایمسّه الا المطهرون
و تحریم تماس بدون طهارت شرعی با نوشتار قرآنی. مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 37(4), -.
MLA
محمد رضا حاجی اسماعیلی. "گسترة معنایی آیة لایمسّه الا المطهرون
و تحریم تماس بدون طهارت شرعی با نوشتار قرآنی", مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 37, 4, 1383, -.
HARVARD
اسماعیلی, محمد رضا حاجی. (1383). 'گسترة معنایی آیة لایمسّه الا المطهرون
و تحریم تماس بدون طهارت شرعی با نوشتار قرآنی', مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 37(4), pp. -.
VANCOUVER
اسماعیلی, محمد رضا حاجی. گسترة معنایی آیة لایمسّه الا المطهرون
و تحریم تماس بدون طهارت شرعی با نوشتار قرآنی. مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود), 1383; 37(4): -.
', './data/jmb/coversheet/cover_fa.jpg'))