TY - JOUR ID - 12850 TI - نگاهی به مضامین و موضوعات دیوان شافعی JO - مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود) JA - JMB LA - fa SN - 1010-4968 AU - امیدی, جلیل AD - Y1 - 2000 PY - 2000 VL - 68 IS - 0 SP - EP - KW - شافعی KW - شعر KW - مفاهیم شرعی KW - مکارم اخلاقی DO - N2 - با وجود مناقشه ای که دربارة منع و جواز شعر از دید شرع وجود داشته، عالمان دین غالباً به شعر و شاعری توجهی و حتی تمایلی داشته اند و اگر خود نمی توانسته اند یا نمی خواسته اند شعر بگویند و شاعری پیشه کنند از مطالعه و تحقیق در اشعار شاعران و استناد و استشهاد به اقوال آنان اجتناب هم نمی کرده اند. امام شافعی از جمله عالمانی است که موضعی معقول در برابر شعر داشته اند. او خود هم شعر می گفته و هم به تحقیق در اشعار دیگران می پرداخته است. با این حال باید دانست که ساز سخن برای او بهانه ای بیش نبوده است؛ بهانه ای برای تبلیغ مفاهیم متعالی شرعی و ترویج مکارم اخلاقی و فضایل انسانی یا برای بازتاب عواطف و اشراقات درونی. UR - https://jmb.ut.ac.ir/article_12850.html L1 - https://jmb.ut.ac.ir/article_12850_e08d2abbfe35358701737f9cc7c7f371.pdf ER -